ป้อมโคบายาชิ ตอนที่ 2


เข้าเนื้อหาเลยนะครับ ^^

Diagram 1 รูปแบบ D
  ขาวตีมุมไกลจากหมากดำด้วยขาว 1 ซึ่งอยู่บนเส้นสี่ แสดงให้เห็นว่าขาวต้องการอิทธิพลมากขึ้น
Diagram 2 ผลลัพธ์เท่ากัน 
ดำสร้างพื้นที่บริเวณมุมด้วยดำ 2 และ 4 ขาว 5 ต่อขึ้นเป็นลักษณะหมากที่ดี ดำเชื่อมพื้นที่ด้วยดำ 6 ขาวจึงขยายพื้นที่ไกล 4 จุดที่ขาว 7 (กำแพงตั้งสามหมาก ขยายห่างได้ไกล 4 จุด) ผลลัพธ์ออกมาสูสีกัน
  Diagram 3 กำแพงที่ดี?

ดำสามารถเปลี่ยนมาเล่นดำ 6 ตาม Diagram 3  เป็นการขัดขวางไม่ให้ขาวขยายหมากได้ ขาวจึงงับหัวดำด้วยขาว 7 ตามด้วยขาว 9 เป็นหมากลองเชิงดำที่ดี เล่นต่อเนื่องจนถึงขาว 15 ดำจึงป้องกันตัวเองที่ 16 กันไม่ให้ขาวผ่าหมากที่นี่ ผลลัพธ์ที่ได้คือกำแพงของขาวไม่สามารถขยายได้หรือโจมตีหมากดำได้ ดำค่อนข้างดีกว่า
Diagram 4 อีกมุมมองหนึ่ง


เนื่องจากขาวแข็งแรงแล้วและไม่มีกลุ่มอ่อนแอ รวมถึงยังมีหมากบุกที่ A และเอนด์เกมมือนำที่ B ทำให้ขาวสามารถรูปนี้ได้ (จากความเห็นที่เคยได้รู้มาครับ แต่ส่วนตัวของผมคือขาวเล่นได้ แต่ดำเล่นสบายกว่า) 
Diagram 5 รูปแบบที่น่าสนใจ 1  

ขาว 3 ไม่ต่อหมากลงที่ดำ 4 แต่เน้นเปิดเกมเร็วด้วย ขาว 3 และ 5 แนวคิดคือทิ้งหมากขาว 1 ไว้ให้เป็นหมากเบา 
Diagram 6 รูปแบบที่น่าสนใจ 2 

ดำสามารถเล่นที่ดำ 4 ด้านนี้ก็ได้ แนวคิดของขาวยังคงเหมือนเดิม คือทิ้งขาว 1 ให้เป็นหมากเบา 

สรุปคือ รูปแบบ D นี้ ขาวสามารถเล่นได้ แต่ในปัจจุบันเห็นได้น้อยมาก เนื่องจากผลลัพธ์ของ Diagram 3 นั้นทำให้ดำเล่นง่ายกว่า ดังนั้นขาวจึงนิยมตีมุมด้วยรูปแบบ C มากกว่า ซึ่งให้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจกว่าสำหรับขาว คราวหน้าเราจะมาดูกันครับ สวัสดีครับ ^^